Leżę twarzą do ziemi w kałuży alkoholu
albo krew albo błoto. Nie mogę powiedzieć. Nie mogę się ruszyć.
Nie uwierzą, że wypiłem tylko kilka drinków.

Kim oni są? Doszedłem do siebie w mgnieniu oka ogarnięty strachem
twarz, krótki zgrzyt metalu o metal.
Gdzie oni są? Rodzina w drugim samochodzie
nie ratuje mnie Słyszę krzyki.

Słyszę syreny, odległe jak ból. Moje serce pompuje
dobrze się napić. Co za strata.
Jeśli zamordowałem tych ludzi, czy mogę pić w więzieniu?
Lekarze będą mieli dobre leki.

Utrzymuję się przy życiu, tracąc przytomność
zanim moje życie przemknie mi przed oczami.
Zastanawiam się, czy uda mi się wyssać kolejną porcję z błota.