Wywal mnie przez drzwi sali balowej

z polerowanego parkietu

w perłową rosę.

Udawaj, że Jane Austen żyje

i przeznaczył nas na spotkanie.

Na razie taniec na trawniku dla sportu.

Nosegay, czepek, rumieniec – w manierze

dworu będziemy zabiegać:

saszetka oddechu kwiatów o zmierzchu,

nuta zapachowa ukryta w książce,

szczere szepty przy klawesynie,

wzdłuż brukowanej uliczki porozumiewawcze spojrzenie.

Spotkanie przy kamiennej ławce

gdzie lokaj lubił pić piwo,

prawie dotyk rozchylonych ust,

prawie-smak soli za uchem.