Apokalipsa

Oprawna w skórę księga leży na dnie morza,
Opierając się na dębowym cokole z wygrawerowanymi przedpotopowymi obrazami,
Głęboko w ciemnym gardle oceanicznej jaskini,
Z historią człowieka wypisaną na jej kartach.
Codziennie na zalanych wodą stronach pojawiają się nowe słowa,
Powoli docieram do ostatniej strony książki.
Gdy kilka ostatnich słów wypełnia pustą przestrzeń starożytnego tomu,
Książka się zamyka.
Ocean wrze,
A Kraken ryczy z powierzchni bardzo, bardzo wysoko
Gdy cień statku króla Artura ślizga się po dnie oceanu,
Jego podróż powrotna z Avalonu. Oprawna w skórę powieść przewraca się na dębowym piedestale,
A nowe, szczęśliwsze słowa wypełniają świeżo opróżnione strony.