Sen dla styczniowych pszczół miodnych

Co roku neonikotynoidy je rozkładają
sposób tytoń pierwszego kuzyna
rzęsy sadzą do ludzkich płuc. widzę ich
wyłuskany w środku dłoni pszczelarza—
zakładki origami, z których kiedyś głęboko się piło
kwiaty wciąż zwinięte w hibernacyjnych skorupach.
Pozostają w smokingu po śmierci,
włosie czarne i brązowe futro szorstkie,
bardziej agresywny niż moja wyobraźnia,

gdzie we śnie łamię prawo,
pilotować nową Złotą Płytę w kosmosie
zawierającą nic poza kłamstwami. To mówi
Ameryka zakazała emoji i uzdrowiła
kliniczna depresja mojej matki, mówi
Naukowcy znaleźli lekarstwo na Colony
Zespół zapadania się, którym są wszystkie ule
przywrócone, że larwy śpią spokojnie, jak
zachód księżyca nad każdym ludzkim naskórkiem.

Mam nadzieję, że we śnie odnajdą ją kosmici, czujące owady
którzy napłyną z ich domu poza
najdalsza gwiazda, szukając swoich ewolucyjnych rodziców,
wierząc, że żyją i mają się dobrze na Ziemi.
Potem patrzcie, jak rządy się przepychają, patrzcie
desperacko chcą ocalić te stworzenia
którzy przybywają zbyt wcześnie każdego roku, którzy
żłopać nektar w styczniu, a potem w
Styczeń. Patrz, jak sprawiają, że kłamstwo przychodzi
prawda, aby zachować twarz, dla pszczół miodnych
i plastry miodu, uważaj na nie
opróżnić kieszenie tak, że
miód skropi dzieci
ignoranci akceptujący języki.