Jak Skrzydła

Sprint nad niebruzdowanymi rzędami,
gęsty od starego lnu polnego —
łania, granica
przez powietrze, słońce jasne
na jej napiętym brązowym płaszczu,
nogi wydłużające się jak skrzydła,
gdy przeskakuje przez jezdnię
przed moim pędzącym samochodem,
tak blisko widziałem życie w jej oku-
zachwycony czarnym krzemieniem piękna,
Tawny w swoim aksamicie hodowlanym,
jej pewny, elegancki skok dokładnie w sekundzie...
uwolniłem wstrzymany oddech, przyjmując błogosławieństwo.