Tar plaża

Anteny dachowe wybijają dziury w niebie;

półpasiec ugina się w lipcowym upale,

falują jak piasek pod bosymi stopami.

Dachowa brygada prześcieradeł trzepocze cześć,

uderz w horyzont,

migotanie i przepływ

na falujące fale

aż rozstąpię morze,

połóż moją matę, wytartą razy trzy,

skrzyżowane ręce pod moją głową

spójrz w niebo, obejmij się

moje magiczne łóżko dywanowe.