Monte Sano w Wheeler

Nagrobki spoczywają w grupach i rzędach trzeźwej bieli i szarości.
Za nimi otwierają się drzwi magazynu, wszystkie otwarte na plac.
A od wewnątrz: piekielny zgiełk, gdy miotacze cięli
Kamień za słowa, które teraz, niepokojące, budzą troskę przechodnia.

Bo gdy zbadam go z bliska, na jedno przysięgam:
Na każdym kamieniu wyryto: imię, dzień i rok.
A jednak pod spodem nie ma kości; ani nie umięśniony, ani nagi,
Ani też nic tak wyraźnie nie przypomina życia wyrytego w kamieniu.

Co okropnego mogło wydarzyć się w ten sposób między kamieniem a marami?
Jedynak może umrzeć, to prawda, lub zostać zwolniony ze swojego zawodu:
Więc nie ma nikogo, kto by zapłacił kamieniarzowi i spłacił tak drogi dług.
A rzemieślnicy mogli zepsuć kamień, ale żaden nie wykazuje popełnionych błędów.

Jest mało prawdopodobne, że ktokolwiek prześledzi historie w tych kamieniach,
Rzeczy, które niszczą przemijanie, rzadko oddalają się od domu.