Airson am Boireannach na Chadal ann an Leabharlann a 'Bhaile

Chan urrainn dhomh leughadh airson do fhalt ruadh air a dhath
a' dòrtadh thairis air a' bhòrd far an tuit thu,
mo shùilean air seachran bho na loidhnichean sin
aig Donne ris na trusganan cherry sin -
cho fiadhaich agus fuadain. Ach tha thu a’ toirt anail
cho furasta ris a' ghaoith a tha air chrith
na duilleagan mu dheireadh taobh thall na h-uinneige
air do dhruim. Ann an seachd mionaidean deug
sguabaidh an luchd-obrach sinn a-mach air an oidhche
ach a' breithneachadh o'n mhàileid bhata
a’ seasamh faire air do ghlùinean, cha dèan thu sin
a dhol dhachaigh mar mise. dhùin mi
mo leabhar 's an ioghnadh a thagh thu
fasgadh faisg air na sgeilpichean de dhàin seo?
Am bi liosg nam bàrd a' bogachadh
do chodal, no am bheil iad sàmhach
lobhadh tùis mhòr a tha thu a' gabhail
le cead? Fermi air a thomhas
an gasp mu dheireadh aig Caesar a chaidh a mhurt
ràitheachan a h-uile brosnachadh a bheir sinn le chèile -
mar sin cuideachd tha ar sgamhanan air an lìonadh le Ealasaid
agus Gandhi, Millay agus Li Po, a h-uile duine
a bheir swig de adhair agus a leigeas às e
faodaidh sinn uisge-beatha taobh a-staigh gach fear againn, mar sin is dòcha
Bu chòir dhomh suathadh gu socair ri do ghualainn,
abair gu bheil seòmar agam gun chleachdadh
ach mus urrainn mi, tòisichidh tu air dùsgadh,
crath do làmh scarlaid,
spìon suas do bhaga, falbh cho luath
bheir thu m' anail air falbh.